ประวัติการหล่อ.

ตัวอย่างแรกสุดของการหล่อแบบหล่อด้วยการฉีดแรงดัน ซึ่งต่างจากการหล่อด้วยแรงดันแรงโน้มถ่วง เกิดขึ้นในช่วงกลางปี ​​ค.ศ. 1800 สเตอร์เจสได้รับสิทธิบัตรในปี พ.ศ. 2392 สำหรับเครื่องจักรที่ดำเนินการด้วยตนเองเป็นครั้งแรกสำหรับการพิมพ์แบบหล่อ กระบวนการนี้จำกัดเฉพาะประเภทของเครื่องพิมพ์ในอีก 20 ปีข้างหน้า แต่การพัฒนารูปทรงอื่นๆ เริ่มเพิ่มขึ้นในช่วงปลายศตวรรษ ภายในปี พ.ศ. 2435 การใช้งานเชิงพาณิชย์ได้รวมชิ้นส่วนสำหรับเครื่องบันทึกเสียงและเครื่องบันทึกเงินสดด้วย และการผลิตชิ้นส่วนหลายประเภทจำนวนมากได้เริ่มขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1900

โลหะผสมหล่อแบบแรกประกอบด้วยดีบุกและตะกั่วหลายชนิด แต่การใช้โลหะผสมสังกะสีและอะลูมิเนียมลดลงในปี พ.ศ. 2457 โลหะผสมแมกนีเซียมและทองแดงตามมาอย่างรวดเร็ว และในช่วงทศวรรษที่ 1930 โลหะผสมสมัยใหม่จำนวนมากที่ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบันได้กลายเป็น มีอยู่.

กระบวนการหล่อแบบไดคาสได้พัฒนาจากวิธีการฉีดแรงดันต่ำแบบเดิมมาเป็นเทคนิคต่างๆ รวมถึงการหล่อแบบแรงดันสูง ที่แรงเกินกว่า 4500 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว การหล่อแบบบีบและการหล่อแบบกึ่งแข็ง กระบวนการที่ทันสมัยเหล่านี้สามารถผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีความสมบูรณ์สูง ใกล้เคียงกับการหล่อแบบตาข่ายพร้อมผิวสำเร็จที่ยอดเยี่ยม